فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۹۰: کعبهٔ وصل تو پناه منست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کعبهٔ وصل تو پناه منست طاق ابروت قبله گاه منست چشم فتان مست خونریزت خود زبیداد خود پناه منست خود ره لشگر غمت دادم غارت خان و مان گناه منست بنگاهی اگر خراب شدم چشم مست تو عذرخواه منست شد دلم خون زروی گلگونت اشک خونین من گواه من است روی و راه دگر نمیدانم لطف و قهر روی و راه منست فیض روز تو هم تیره از آنست بخت من هم سیه ز آه منست فیض کاشانی