فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۷۶: اگر راه یابم ببوم و برت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر راه یابم ببوم و برت سراپا قدم گردم آیم برت بکویت بیابم اگر رخصتی ببوبت کنم عیش در کشورت ندارم شکیب از تو ای جان من تو آئی برم یا من آیم برت قدم رنجه فرما بیا بر سرم بقربان پایت بگرد سرت وگرنه بده رخصتی بنده را که سرپای سازم بیایم برت تو آئی دل و جان نثارت کنم من آیم شوم خاک ره بر درت نیم گرچه شایسته صحبتت ولی هستم از جان و دل چاکرت جز این آرزو نیست در دل مرا که پیوسته باشد سرم بر درت چو فیض از غم عشق گردم غبار مگر بادم آرد ببوم و برت فیض کاشانی