فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۸: ای که چون عمر میروی بشتاب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای که چون عمر میروی بشتاب خستگانرا به غمزهٔ دریاب گروفا میکنی بوعده قتل کارم از دست میرود بشتاب غم تو راحت دل غمگین عشقت آرام سینهای کباب بی خودم کن از آن لب میگون تشنهٔ را به جرعهٔ دریاب شب نشستم بیاد ابرویت پشت بر خواب و روی در محراب عاشقانرا سر غنودن نیست دیدهٔ بی دلان ندارد خواب خواب در چشم من چه سان آید چون دمی نیست خالی از سیلاب بر رخم بسته تا بکی در وصل افتتح یا مفتح الابواب فیض آندم بدوست پیوندی که نباشی تو در میانه حجاب فیض کاشانی