فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۷: گفتمش دل بر آتش تو کباب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گفتمش دل بر آتش تو کباب گفت جانها زماست در تب و تاب گفتمش اضطراب دلها چیست گفت آرام سینه های کباب گفتمش اشک راه خوابم بست گفت کی بود عاشقانرا خواب گفتمش بهر عاشقان چکنی گفت بر گیرم از جمال نقاب گفتمش پرده جمال تو چیست گفت بگذر زخویشتن در ایاب گفتمش تاب آن جمالم نیست گفت چون بی تو گردی اری تاب گفتمش باده لب لعلت گفت از حسرتش توان شد آب گفتمش تشنهٔ وصال توام گفت زین می کسی نشد سیراب گفتمش جان و دل فدا کردم گفت آری چنین کنند احباب گفتمش مرد فیض در غم تو گفت طوبی لهم و حسن مآب فیض کاشانی