فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۴۲: ای دوای درد بیدرمان ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دوای درد بیدرمان ما وی شفای علت نقصان ما آتشی از عشق خود در ما زدی تا بسوزی هم دل و هم جان ما آتشی خوشتر زآب زندگی کان بود هم جان و هم ایمان ما صدهزار احسنت ای آتش فروز خوش بسوزان منتت برجان ما خوش بسوزان ما در این آتش خوشیم تیزتر کن آتش سوزان ما آتشست این عشق یا آب حیات یا بهشت و کوثر و رضوان ما یاکه باغ و بوستان و گلشنست یاگلست و لاله و ریحان ما سوخت خارستان ما یکبارگی شد گلستان کلبهٔ احزان ما صد هزاران آفرین از جان و دل باد هر دم فیض بر جانان ما فیض کاشانی