فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۳۷: بررهگذر نفحهٔ یار است دل ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بررهگذر نفحهٔ یار است دل ما خرّم تر از ایام بهار است دل ما از غیب رسد قافلهٔ تازه بتازه آن قافله را راهگذار است دل ما روشنتر از آئینه و آب و مه و مهر است پاکیزه ز زنگار و غبار است دل ما خالی نبود یکنفس از حور سرشتی پیوسته نگارش بکنار است دل ما هر دم رود از جا بهوای سر زلفی آشفته تر از طرّه یارست دل ما یک لحظه فرارش نبود لیک همیشه در شیوه رندی بقرار است دل ما هم صومعه هم میکده هم مسجد و هم دیر یک معنی و بنموده هزار است دل ما غافل منگر منبع فیض است دل فیض گستاخ مبین مسند یار است دل ما فیض کاشانی