فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۳۴: دارد شرف بر انجم و افلاک خاک ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دارد شرف بر انجم و افلاک خاک ما آئینهٔ خدای نما جان پاک ما تاامر و خلق جمله شود دوست دست صنع کشته است تخم مهر گیاهی بخاک ما درما فکنده دانهٔ از مهر خویشتن تا کاینات جمع شود در شباک ما در بدو آفرینش و تخمیر آب و گل با آب و تاب عشق سرشتند خاک ما مستان پاک طینت میخانهٔ الست گیرند باده های مروّق زتاک ما ما را درون سینهٔ خود جای داده اند هستند آسمان و زمین سینه چاک ما فردوس جای ما و ملک همنشین حور کزخاک آن سرای بود خاک پاک ما مسجود هر فرشته و محبوب روح قدس یارب چه گوهر است نهان زیر خاک ما فیض از زبان خویش نمیگوید این سخن حرفی است از زبان امامان پاک ما فیض کاشانی