فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۲۵: ای که در این خاکدان جان و جهانی مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای که در این خاکدان جان و جهانی مرا چون بروم زین سرا باغ و جنانی مرا جان مرا جان توئی لعل مرا کان توئی در دل ویران توئی گنج نهانی مرا آنکه بدل میدمد روح سخن هردمم تا نزند یکنفس بی دمش آبی مرا شب همه شب تابصبح همنفس من توئی روز چو کاری کنم کار و دکانی مرا تا که بمحفل درم با تو سخن میکنم چونکه بخلوت روم مونس جانی مرا یکنفس ازپیش تو گر بروم گم شوم چون بتو آرم پناه امن و امانی مرا گر تو برانی مراجان زفراقت دهم جان بوصالت دهم گر تو بخوانی مرا گه به وصالم کشی گه ز فراقم کشی گاه چنینی مرا گاه چنانی مرا فیض بتو رو کند رو چو بهرسو کند نور تو عالم گرفت قبله از آنی مرا فیض کاشانی