سعدی شیرازی
غزل های سعدی
غزل ۵۵۲: روی گشاده ای صنم طاقت خلق میبری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روی گشاده ای صنم طاقت خلق می بری چون پس پرده می روی پرده صبر می دری حور بهشت خوانمت ماه تمام گویمت کآدمیی ندیده ام چون تو پری به دلبری آینه را تو داده ای پرتو روی خویشتن ور نه چه زهره داشتی در نظرت برابری نسخه چشم و ابرویت پیش نگارگر برم گویمش این چنین بکن صورت قوس و مشتری چون تو درخت دل نشان تازه بهار و گلفشان حیف بود که سایه ای بر سر ما نگستری دیده به روی هر کسی برنکنم ز مهر تو در ز عوام بسته به چون تو به خانه اندری من نه مخیرم که چشم از تو به خویشتن کنم گر تو نظر به ما کنی ور نکنی مخیری پند حکیم بیش از این در من اثر نمی کند کیست که برکند یکی زمزمه قلندری عشق و دوام عافیت مختلفند سعدیا هر که سفر نمی کند دل ندهد به لشکری سعدی شیرازی