سعدی شیرازی
ملحقات و مفردات
تکه ۱۳ - خسرو من چون به بارگاه (برآید)
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خسرو من چون به بارگاه برآید نعره و فریاد از سپاه برآید عاشق صادق ز خان و مان بگریزد مرد توانگر ز مال و جاه برآید بر سر کویش نظاره کن که هزاران یوسف مصری ز قعر چاه برآید صبح چنان صادقست در طلب او کز هوس روی او پگاه برآید صومعه داران چو ... از همگان وافضیحتاه برآید غمزهٔ او مست و ... هر که برون آید از ... برآید گر به مثل دیرتر ز خواب بخیزد صبح در آن روز چاشتگاه برآید آینه گر عکس او ز دور ببیند از دل سنگش هزار آه برآید مرده اگر یاد او کند به دل خاک بر سر خاکش بسی گیاه برآید صبر کن ای دل ... کار برآید چو سال و ماه برآید چون ز سر عشق او کنند گناهی بوی عبادت ازان گناه برآید ای دل سعدی نه ... سجده کن آنجا که ... سعدی شیرازی