کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۴۴۰: جنس کساد چار سوی ناروائیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جنس کساد چار سوی ناروائیم گوئی بشهر دلشکنان مومیائیم در پرده بهتر است نمود وجود من رنگ خجالتم چه بود، خودنمائیم فقرم ز چهره رنگ سیاهی نشسته است در کنج بیکسی شب بیروشنائیم چین جبین بکس نفروشد کمال من با نیک و بد چو آینه خوش آشنائیم تغییر وضع اگر همه یکدم بود خوشست در حسرت ترقی تیر هوائیم چون شیشه رنگ خجلتم از چهره ظاهرست سامان پذیر گردد اگر بینوائیم فکرم زبحر فیض گدائیست گنج بخش هر جا سفینه است پر است از گدائیم قحط نمک بکان ملاحت اگر فتد خوبان کنند چاره ز داغ جدائیم در راه خاکساری و افتادگی کلیم چون جاده ام، ندیده کسی نارسائیم کلیم کاشانی