کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۴۲۲: هر آه حسرتی که به تنها کشیده ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر آه حسرتی که به تنها کشیده ام در بر بیاد آن قد رعنا کشیده ام از رعشه خمار چو کف سبحه گیر نیست بیهوده دست خویش ز صهبا کشیده ام ارباب عقل محرم اهل جنون نیند از موی سر نقاب بسیما کشیده ام همچون نهال دست نشان بهر تربیت بردم بدیده خار که از پا کشیده ام در جستجوی وصل تو چون مار سر زده سر را بجا گذاشته و پا کشیده ام بیش از دو دست شخص بخواهش دراز نیست من این دو دست را ز دو دنیا کشیده ام از بهر ارمغانی اطفال چون کلیم دایم بشهر سنگ ز صحرا کشیده ام کلیم کاشانی