کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۴۲: نگه چوگرم بر آن پرحجاب می گذرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نگه چوگرم بر آن پرحجاب می گذرد گلاب آن گل روی از نقاب می گذرد اگر ز دل بتغافل گذشته مژگانش چنان گذشته که سیخ از کباب می گذرد سپند آتش شوقیم کار ما سهل است بیک طپیدن دل اضطراب می گذرد ندیده محنت سرگشتگی چه می داند درین محیط چها بر حباب می گذرد غم زمانه چرا نگذرد بآسانی چنین که عمر زغفلت بخواب می گذرد حنا بتوسن آن شهسوار می بندد گهی که اشک منش از رکاب می گذرد بغیر زخم جفاهای بیشمار تو نیست بملک عشق اگر بیحساب می گذرد نمی رود قدم عقل در ره جرأت شناور است و بکشتی ز آب می گذرد کلیم را تو اگر رخصت سئوال دهی باین نشاط ز فکر جواب می گذرد کلیم کاشانی