کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۸۰: میخانه چو من رند نکو نام ندارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
میخانه چو من رند نکو نام ندارد از می کشیم شکوه لب جام ندارد از ثابت و سیاره گردون بحذر باش کاین مزرعه یکدانه بیدام ندارد هر سنگ که خورد از کف اطفال نگهداشت دیوانه مگو فکر سرانجام ندارد پیوستگی مقصدم از پا ننشاند گر موج بساحل رسد آرام ندارد در چارسوی دهر خریدار وفا نیست با آنکه متاعیست که ایام ندارد از او سر اگر رنجه شود تلخ نگوید همچون لب ساغر لب دشنام ندارد در زلف دل سوخته ام بهر چه بندی این مرغ کباب آگهی از دام ندارد آمد بسر شکر کلیم از پس شکوه برگشت از آن راه که انجام ندارد کلیم کاشانی