کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۷۶: بی باده دل ز سیر چمن وا نمی شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی باده دل ز سیر چمن وا نمی شود گل جانشین سبزه مینا نمی شود آن دیده نیست رخنه ویرانه تن است چشمی که محو آن قد رعنا نمی شود عاشق بنور عشق کند جلوه ظهور بی آفتاب ذره هویدا نمی شود چسبیده اند مرده دلان بر نعیم دهر صورت جدا به تیغ ز دیبا نمی شود پای طلب ز آبله پوشیده بهترست پای برهنه بادیه پیما نمی شود ساحل ز پیش لطمه دریا کجا رود روتافتن ز عشق تو از ما نمی شود خارا بشیشه، شعله بخاشاک صلح کرد وان شوخ جنگجوی بماوا نمی شود عمرم تمام صرف غم روزگار شد وضع جهان هنوز گوارا نمی شود فیضی اگر بکس رسد از اغنیا چرا بی آب کس مسافر دریا نمی شود آواز آب غم ز دلم می برد کلیم بی هایهای گریه دلم وا نمی شود کلیم کاشانی