کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۲۴: چو تاب زلف دهی از بنفشه تاب رود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو تاب زلف دهی از بنفشه تاب رود زنی چو خنده گل از بس عرق در آب رود چنین که روی جهانی بسوی خود کردی عجب که سایه ز دنبال آفتاب رود چه جای شادی، غم عار دارد از دل من بناز جغد درین منزل خراب رود ز سوز آهم نم در نهاد دریا نیست مگر سحاب بسرچشمه سراب رود دعای صحت تو هر زمان بجای نفس بسوی لب ز دل گرم شیخ و شاب رود فرشته راه نیابد که بر زمین آید بچرخ بسکه دعاهای مستجاب رود گلاب از گل خورشید می کشد عیسی پی علاجت اگر حرفی از گلاب رود تو همچو لاله زتب گرم گشته ای و کلیم چو شمع از تن زارش توان و تاب رود کلیم کاشانی