کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۷۳: از هجوم خط دلی باطره پرفن نماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از هجوم خط دلی باطره پرفن نماند مور چندان شد که آخر دانه در خرمن نماند مرغ گیرائی ز دام زلف او پرواز کرد ناوک اندازی آن مژگان صیدافکن نماند بخیه بر زخم دل ما تنگ می گیرد بسی حیف کائین مروت یکسر سوزن نماند از خط پرگار این خواندم که از سرگشتگی راه حیرت پوید آن پائی که در دامن نماند زینهمه باران پیکان زخم را لب تر نشد خشکسال عافیت شد آب در آهن نماند بسکه در هر گام راه عشق دارد رهزنی غیر خار پا ز سامان سفر با من نماند بعد ازین تاریکی شبها بخود خوش کن کلیم شکوه کم کن در چراغ اختران روغن نماند کلیم کاشانی