کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۶۵: فراق همنفسان جان بیقرارم سوخت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فراق همنفسان جان بیقرارم سوخت گیاه خشکم و هجران نوبهارم سوخت چو من مباد کس آواره هزار وطن فلک ز داغ فراقت هزار بارم سوخت زمانه از شب تارم چراغ باز گرفت پس از وفات من آورده بر مزارم سوخت سرشک راه بدامن نبرد در شب هجر چو شمع لخت جگر گرچه بر کنارم سوخت طبیب مرده دلان بعد مرگ مشفق شد بوعده کرد وفا چون در انتظارم سوخت مرا جدائی جانان دگر نکشت کلیم چه منت است تف آه شعله بارم سوخت کلیم کاشانی