کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۴۷: امسال نوبهار قدم پیشتر گذاشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
امسال نوبهار قدم پیشتر گذاشت گل نیز از بساط چمن پا بدر گذاشت سوسن بوصف باغ زبانرا کبود کرد نرگس ز شوق در قدح لاله سر گذاشت برگ شکوفه رقعه معشوق باغ بود زان بوسه داد نرگس و بر چشم تر گذاشت شیرینی تبسم هر غنچه را مپرس در شیر صبح خنده گلها شکر گذاشت گل را غرور مشت زر خویش بس نبود ابر بهار بر سر آن زر گهر گذاشت نگذاشت یادگار بجز خرمن گلی بر هر گل زمین که شکم ابرتر گذاشت می آورد بسان گل زرد سر برون نتوان بخاک گلشن کشمیر زر گذاشت رمزیست اینکه عاشق و معشوق یکدلند در پای خویش بید موله چو سر گذاشت کوتاه ماند دست کلیم از گل مراد هر چند آرزو بسر یکدگر گذاشت کلیم کاشانی