کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۱۰: دلم با چشم تر یکرنگ از آنست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم با چشم تر یکرنگ از آنست که پای اشک خونین در میانست بآب تیغ او نازم که در خاک همان خونابه زخمش روانست چه طفلست اینکه گاه مشق بیداد خطش زخمست و لوحش استخوانست جهد از خاک ما فواره خون همین شمع مزار کشتگانست پر و بالم ز سنگ سردمهران زهم پاشیده تر از آشیانست زبان و دل یکی گر دست در عشق جرس را ناله پرتأثیر از آنست زگریه دامن ما گرچه دریاست ولی آلوده دامانی همانست درین وادی منم درمانده، ورنه بمنزل رفته گر ریگ روانست ز بس در زیر بار لخت دل رفت نگه بر دیده ام بار گرانست اسیر تست دل ور خاک گردد غبار طره عنبر فشانست کلیم از هند دلگیری ندارد پس از الفت قفس هم آشیانست کلیم کاشانی