کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۹۲: پیوسته دل ز قطع امید آرمیده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پیوسته دل ز قطع امید آرمیده است راحت درین چمن بر نخل بریده است صبرم بجستن دل گمگشته رفته است طفل سرشک در پی رنگ پریده است با گریه خنده رویم و با ناله گرم خون باز از شراب غصه دماغم رسیده است شاد است بخت بد که بمفتم زدست داد گوئی مرا فروخته یوسف خریده است بیمزد دست، خار ز پائی نمی کشد همراهی زمانه بدینجا کشیده است تا چند نیش عقربی از دخل کج خورم کسب کمال شعر دلم را گزیده است رنگین سخن گمان نبری خویشرا، کلیم کز خامه بریده زبان خون چکیده است کلیم کاشانی