کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۶۷: ضعفم مدد ز قوت صهبا گرفته است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ضعفم مدد ز قوت صهبا گرفته است دستم عصا ز گردن مینا گرفته است کلک قضا مداد خط سرنوشت ما گوئی ز درد آتش سودا گرفته است این نه صدف زگوهر آسودگی تهیست آهم خبر ز عالم بالا گرفته است تخم نهال سرد شود دانه های اشک تا قامتش بچشم دلم جا گرفته است چیزیکه باز پس طلبند از جهان مگیر عاقل همین کناره ز دنیا گرفته است دارم رهی به پیش که انگشت خارها از من حساب آبله پا گرفته است صبحیست عارضت که دل از آب و رنگ آن سامان اشگ ریزی شبها گرفته است زان برق حسن کافت هر گوشه گیر شد آتش در آشیانه عنقا گرفته است غیر از زبان ندیده براه طلب کلیم گر زانکه قطره داده و دریا گرفته است کلیم کاشانی