کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۱: نیلگون شد فلک از تیرگی اختر ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیلگون شد فلک از تیرگی اختر ما گردد آئینه سیه تاب ز خاکستر ما بیکسانیم، گذاری بسر ما که کند مگر از گریه گهی بگذرد آب از سر ما ایدل انگار که چون تیغ به بند افتادیم بهتر آنست که ظاهر نشود جوهر ما نه تذرویم نه طاوس چه در ما دیدست که پرد دیده دام از پی بال و پر ما روی گرمی چو نبینیم بکس وانشویم نخل مومیم بجز شعله نچیند بر ما نشئه از باده ندیدیم و طرب از مستی خاک محنت زده ای بود گل ساغر ما اشک اختر همه از دیده گردون بچکد مصلحت نیست که دودی بکند مجمر ما پیش این جوهریانی که درین بازارند قیمت رشته فزونتر بود از گوهر ما نیست دور از اثر طالع پست تو کلیم که بچاه افتد اگر سیر کند اختر ما کلیم کاشانی