کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۹: بگذاشتم بهم بد و نیک زمانه را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بگذاشتم بهم بد و نیک زمانه را آزاده ام، نه دام شناسم، نه دانه را سرمای سرد مهری گل بود در چمن آتش زدیم خار و خس آشیانه را کنج قفس بایمنی او بهشت نیست بیدام دیده ایم ازین گوشه دانه را از حلقه های زلف تو داغم که می دهند انگشتر سلیمان انگشت شانه را تیر مراد من بهدف بر نمی خورد در خانه کمان بنهم گر نشانه را خواهم اگر زگوشه عزلت برون روم گم می کنم زنابلدی راه خانه را در کوی یار سربنه و خود برو، کلیم با خود مبر امانت این آستانه را کلیم کاشانی