کلیم کاشانی
مثنوی ها
شمارهٔ ۱۳ - ایضا له
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ندارد شش جهت چون این مثمن که باشد هفت چرخش زیر دامن ملایک چون کبوتر بر رواقش ثریا کوزه نرگس بطاقش صفای هشت خلد از وی عیانست که هر رنگش ز پا جنت نشانست ندیدم گرچه گردیدم ز آفاق چنین هشتی که باشد در جهان طاق همای میمنت در آستانش نیارد یاد هرگز زآشیانش چنان کائینه گرد رنگ از آب صفایش صبح را افکنده در تاب بهر گنجی ازو گنج سعادت بجامش داده خور دست ارادت شهنشاه جهانبخش جوانبخت بفرق فرقدانش پایه تخت بشوکت ثانی صاحبقرانست جهان نازان که او شاه جهانست در امر او نفاذ حکم تقدیر بفرمانش نبرد طفل از شیر بتخت پادشاهی راه حق پوی حقیقت بین و حق اندیش و حق گوی چنان اسلام ازو قوت نصیبست که در هندوستان هندو غریبست غریق رحمت او دور و نزدیک غلام همت او ترک و تاجیک اگر دریاست تر از همت اوست و گر کان خسته دل از غیرت اوست همیشه باد درگاهش فلک سای سران در آستانش در سرپای کلیم کاشانی