سعدی شیرازی
غزل های سعدی
غزل ۳۳۹: گردن افراشتهام بر فلک از طالع خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گردن افراشته ام بر فلک از طالع خویش کاین منم با تو گرفته ره صحرا در پیش عمرها بوده ام اندر طلبت چاره کنان سال ها گشته ام از دست تو دستان اندیش پایم امروز فرورفت به گنجینه کام کامم امروز برآمد به مراد دل خویش چون میسر شدی ای در ز دریا برتر چون به دست آمدی ای لقمه از حوصله بیش افسر خاقان وان گاه سر خاک آلود خیمه سلطان وان گاه فضای درویش سعدی ار نوش وصال تو بیابد چه عجب سال ها خورده ز زنبور سخن های تو نیش سعدی شیرازی