سعدی شیرازی
غزل های سعدی
غزل ۳۰۶: ای پسر دلربا وی قمر دلپذیر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای پسر دلربا وی قمر دلپذیر از همه باشد گریز وز تو نباشد گزیر تا تو مصور شدی در دل یکتای من جای تصور نماند دیگرم اندر ضمیر عیب کنندم که چند در پی خوبان روی چون نرود بنده وار هر که برندش اسیر بسته زنجیر زلف زود نیابد خلاص دیر برآید به جهد هر که فرو شد به قیر چون تو بتی بگذرد سروقد سیم ساق هر که در او ننگرد مرده بود یا ضریر گر نبرم ناز دوست کیست که مانند اوست کبر کند بی خلاف هر که بود بی نظیر قامت زیبای سرو کاین همه وصفش کنند هست به صورت بلند لیک به معنی قصیر هر که طلبکار توست روی نتابد ز تیغ وان که هوادار توست بازنگردد به تیر بوسه دهم بنده وار بر قدمت ور سرم در سر این می رود بی سر و پایی مگیر سعدی اگر خون و مال صرف شود در وصال آنت مقامی بزرگ اینت بهایی حقیر گر تو ز ما فارغی وز همه کس بی نیاز ما به تو مستظهریم وز همه عالم فقیر سعدی شیرازی