سعدی شیرازی
غزل های سعدی
غزل ۳۰۳: پروانه نمیشکیبد از دور
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پروانه نمی شکیبد از دور ور قصد کند بسوزدش نور هر کس به تعلقی گرفتار صاحب نظران به عشق منظور آن روز که روز حشر باشد دیوان حساب و عرض منشور ما زنده به ذکر دوست باشیم دیگر حیوان به نفخه صور یا رب که تو در بهشت باشی تا کس نکند نگاه در حور ما مست شراب ناب عشقیم نه تشنه سلسبیل و کافور بیم است شرار آه مشتاق کآتش بزند حجاب مستور من دانم و دردمند بیدار آهنگ شب دراز دیجور آخر ز هلاک ما چه خیزد سیمرغ چه می کند به عصفور نزدیک نمی شوی به صورت وز دیده دل نمی شوی دور از پیش تو راه رفتنم نیست گردن به کمند به که مهجور سعدی چو مرادت انگبین است واجب بود احتمال زنبور سعدی شیرازی