سعدی شیرازی
غزل های سعدی
غزل ۲۲۴: گلبنان پیرایه بر خود کردهاند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گلبنان پیرایه بر خود کرده اند بلبلان را در سماع آورده اند ساقیان لاابالی در طواف هوش میخواران مجلس برده اند جرعه ای خوردیم و کار از دست رفت تا چه بی هوشانه در می کرده اند ما به یک شربت چنین بیخود شدیم دیگران چندین قدح چون خورده اند آتش اندر پختگان افتاد و سوخت خام طبعان همچنان افسرده اند خیمه بیرون بر که فراشان باد فرش دیبا در چمن گسترده اند زندگانی چیست مردن پیش دوست کاین گروه زندگان دل مرده اند تا جهان بودست جماشان گل از سلحداران خار آزرده اند عاشقان را کشته می بینند خلق بشنو از سعدی که جان پرورده اند سعدی شیرازی