امیرشاهی سبزواری
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۱: لب شیرین شکرخند داری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
لب شیرین شکرخند داری ز خوبی هر چه میگویند داری چه باشد گر گدای خویشتن را به دشنامی ز خود خرسند داری؟ چه شیرین است بارت ای نی قند به سودای که دل در بند داری؟ متاب آن زلف را بهر دل من که آنجا مبتلایی چند داری چو دل در بند خوبانست، شاهی چه شد ار گوش سوی پند داری؟ امیرشاهی سبزواری