امیرشاهی سبزواری
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۸: بیک کرشمه که بر جان زدی، ز دست شدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیک کرشمه که بر جان زدی، ز دست شدم دگر شراب مده ساقیا، که مست شدم ره صلاح چه پویم، چو عشق ورزیدم؟ به قبله روی چه آرم، چو بت پرست شدم؟ میان مردم از آنرو بلند شد نامم که زیر پای سگانت چو خاک پست شدم سرم به حلقه روحانیان فرو ناید کمند زلف تو دیدم که پای بست شدم شکسته بسته بود گفتگوی من، شاهی چنین که بسته آن زلف پر شکست شدم امیرشاهی سبزواری