امیرشاهی سبزواری
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۷: در این گلشن چه سازد بلبل از زاری و فریادش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در این گلشن چه سازد بلبل از زاری و فریادش چو سوی عاشقان میلی ندارد سرو آزادش خوش است این باغ رنگین، لیک نتوان دل در او بستن که بوی آشنایی نیست در نسرین و شمشادش چنین کان غمزه را تعلیم شوخی میدهد چشمت بگو: آتش به عالم زن، که استاد است استادش اگر مجنون به درد و داغ عشق افتاد یکچندی ولی در عاشقی هرگز چنین کاری نیفتادش گر آب چشم و آه آتشینی بود شاهی را کنون خاک است و در کوی تو هر سو می برد بادش امیرشاهی سبزواری