امیرشاهی سبزواری
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۰: سرو ما را هر زمان دل میکشد سوی دگر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرو ما را هر زمان دل میکشد سوی دگر چون گل رعنا که دارد هر طرف روی دگر هر که دارد روی دل در قبله دیدار او سهو باشد سجده در محراب ابروی دگر در طریق دوستی، ثابت قدم چون خاک باش چون صبا تا چند هر دم بر سر کوی دگر جان بیمار مرا تاب شکیبایی نماند ای طبیب، ار عاقلی، جز صبر داروی دگر پند گویا، بیش از اینم در صف طاعت مخوان زشت باشد روی در محراب و دل سوی دگر موسم نوروز و من در کنج تنهایی اسیر هر کسی در سایه سرو و لب جوی دگر گر دل شاهی به دشنامی بجوئی دور نیست زانکه همچون او نمی بینم دعا گوی دگر امیرشاهی سبزواری