امیرشاهی سبزواری
غزل ها
شمارهٔ ۸۲: رفتیم، اگر چه دل به غمت دردمند بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رفتیم، اگر چه دل به غمت دردمند بود در چین طره تو اسیر کمند بود بلبل به آه و ناله چمن را وداع کرد کان بزم را ترانه او ناپسند بود دشوار مینمود سفر با فراغ بال چون مرغ دل به دام کسی پای بند بود القصه، در فراق سرآمد شمار عمر سرمایه وصال که داند که چند بود راضی نشد که تکیه زند بر سریر ملک درویش را که پایه همت بلند بود خوش کردی ای رقیب، که آتش زدی بدل کاین داغ بر جراحت ما سودمند بود شاهی بهیچ روی ز تاب غمت نجست عمری اگر چه بر سر آتش سپند بود امیرشاهی سبزواری