سعدی شیرازی
غزل های سعدی
غزل ۶۲: ای لعبت خندان لب لعلت که مزیدست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای لعبت خندان لب لعلت که مزیده ست؟ وی باغ لطافت به رویت که گزیده ست؟ زیباتر از این صید همه عمر نکرده ست شیرین تر از این خربزه هرگز نبریده ست ای خضر حلالت نکنم چشمهٔ حیوان دانی که سکندر به چه محنت طلبیده ست آن خون کسی ریخته ای یا می سرخ است یا توت سیاه است که بر جامه چکیده ست با جمله برآمیزی و از ما بگریزی جرم از تو نباشد گنه از بخت رمیده ست نیک است که دیوار به یک بار بیفتاد تا هیچکس این باغ نگویی که ندیده ست بسیار توقف نکند میوهٔ بر بار چون عام بدانست که شیرین و رسیده ست گل نیز در آن هفته دهن باز نمی کرد وامروز نسیم سحرش پرده دریده ست در دجله که مرغابی از اندیشه نرفتی کشتی رود اکنون که تتر جسر بریده ست رفت آن که فقاع از تو گشایند دگربار ما را بس از این کوزه که بیگانه مکیده ست سعدی در بستان هوای دگری زن وین کشته رها کن که در او گله چریده ست سعدی شیرازی