امیرشاهی سبزواری
غزل ها
شمارهٔ ۱۸: سروی از باغ ارم سایه بر این خاک انداخت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سروی از باغ ارم سایه بر این خاک انداخت که به تیغ مژه در هر جگری چاک انداخت چند گاهی دلم از داغ بتان ایمن بود باز عشق آمد و این شعله به خاشاک انداخت عقلم از بادیه عشق تو بیمی میداد همتم رخت در این راه خطرناک انداخت همه از رشک خط و عارض رنگین تو بود چمن اوراق گل و سبزه که بر خاک انداخت شاهی آن سهم سعادت که نشان میدادند ناوکی بود که آن غمزه بیباک انداخت امیرشاهی سبزواری