حیدر شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۴ - و له ایضا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا که درد مرا از لب تو درمان است ببین که چون سر زلفت دلم پریشان است گرم به باد دهی، ز آتش تو خاک شوم که خاک پای تو خوشتر ز آب حیوان است اگر اسیر کمند تو می شوم، چه شود اسیر گلشن رویت هزاردستان است به یوسف نکنم نسبت ای عزیز! که تو هزار یوسفت اندر چه زنخدان است ترنج غبغب و نار برش اگر بینی مگو ز سیب سپاهان چرا که به ز آن است تن ضعیف من از مهر عالم افروزش چو ماه یک شبه از چشم خلق پنهان است مرا ز فندق وبادام می کند گریان شکرلبی که دهانش چو پسته خندان است غبار خط که نوشتی، به نسخ حاجت نیست محقق است که خط تو به ز ریحان است مسوز حیدر بیدل چو عود در مجلس که همچو نای ز چنگ غم تو نالان است حیدر شیرازی