حیدر شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷ - و له ایضا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر چهره ی او هر که زمانی نگران شد مانند من از مهر رخش بی دل و جان شد یارم به در مسجد نو بر لب جویی آمد چو گل تازه و چون سرو روان شد بر سینه زدم سنگ و دلم تنگ شد از غم تا از برم آن سنگ دل تنگ دهان شد در مجمع خوبان که به از حور بهشتند دلدار من آن دارد و دل عاشق آن شد تا مست شوی از لب معشوقه چو حیدر می نوش که عید آمد و ماه رمضان شد حیدر شیرازی