حیدر شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹ - و له ایضا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جانا! دل من چون دهن تنگ تو تنگ است پشتم ز خیال سر زلف تو چو چنگ است پای دلم از بهر تو در بحر محیط است کام دلم از کام تو در کام نهنگ است بر حال من زار جگرخوار نبخشی آن دل که تو داری مگر از آهن و سنگ است خونم بخوری، دل ببری، چهره بپوشی ای ماه پری چهره نگویی که چه ینگ است شکرانه دهم جان و کنم آشتی از نو گر زآنکه ترا با من دل سوخته جنگ است آن چشم خویش دلکش سرمست جهانگیر ترکی است کمان دار که با تیر خدنگ است از خوی تو بیداد کشد حیدر بیدل خوی تو چه خوبی است مگر خوی پلنگ است؟ حیدر شیرازی