حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ١٧٦: بيا بيا که من اندر جهان ترا دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بيا بيا که من اندر جهان ترا دارم جفا مکن که بجان بنده وفا دارم اگر ز کوى تو گردى بمن رساند باد بخاک پاى تو کان را چه توتيا دارم مرا به تيغ جفا گر کشند ممکن نيست که دست مهر ز فتراک دوست وادارم بجور روى نه پيچم ز آستانه يار که سالهاست که سر بر در رضا دارم طبيب درد سرم گو مده براى علاج که من ز درد غم عشق او دوا دارم گداى درگه ارباب فقر تا شده ام هزار گونه فراغت ز پادشا دارم ز گرد کبر و ريا دامن دل افشاندم که روى در حرم خاص کبريا دارم مس وجود بکوشش کنم زر خالص چو از حيات گرانمايه کيميا دارم حسين از کرم ايزدى مشو نوميد که من ز مرحمت او اميدها دارم حسین خوارزمی