حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ١٥٥: تو پادشاه و من از بندگان درگاهم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو پادشاه و من از بندگان درگاهم بغير تو ز تو چيز دگر نمى خواهم سزد که بر سر عالم علم برافرازم کز آن زمان که غلام توام شهنشاهم بسوز آتش سوداى تو همى سازم سمندرم من و اين آتش است دلخواهم اگر چه بيخود و مجنون شدم هزاران شکر که از لطافت ليلى خويش آگاهم بر آستان تو چون راستان مقيم شوم اگر بصدر جلالت نميدهى راهم ز خدمتت نروم زانکه از غلامى تست همه سعادت و اقبال و منصب و جاهم به پيش خويش بخوانى شبى حسينى را بگوش تو چو رسد ناله سحرگاهم حسین خوارزمی