محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۸۶: ساقیا چون جام جمشیدی پر از می میکنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقیا چون جام جمشیدی پر از می میکنی گرنه این دم فکر برگی میکنی کی میکنی من نه آنم کز تو پیوند محبت بگسلم بند بندم گر به تیغ قهر چون نی میکنی آنچه در دل بردن از لطف دمادم می کنند این فسون سازان تو از جور پیاپی می کنی سر به صحرا می دهی ای قبلهٔ لیلی و شان هرکه را مجنون صفت آواره از حی میکنی ساقیا طی کن بساط غم در آن بحر نشاط کز نم فیضش گذار از حاتم طی میکنی محمل لیلی به سرعت می بری ای ساربان گر بدانی حال مجنون ناقه را پی میکنی محتشم از ضعف چون گیتی چنانی این زمان جای آن دارد اگر جا در دل و پی میکنی محتشم کاشانی