محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۷۲: شوق میگرداندم بر گرد شمع سرکشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شوق می گرداندم بر گرد شمع سرکشی همتی یاران که خود را میزنم برآتشی همچو خاشاکی که بادش در رباید ناگهان خواهد از جاکندنم جولان تازی ابرشی ناوکی کامروز دارم این قدرها زخم ازو خواهد آوردن قضا فرد ابروان از ترکشی توبه های مستی عشقم خطر دارد که باز پیش لب آورده دورانم شراب بی غشی باده ای کامروز دارد سرخوشم از بوی خود هوش فردا کی گذارد در چو من دریاکشی از می لطفش چو نزدیکان جهانی جرعه کش من چو دوران چاشنی از جام استغنا چشی از وثاق محتشم فردا برون خواهد دوید خانه سوزی در شهر افکنی مجنون وشی محتشم کاشانی