محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۵۴: کاش یارم از ستم دایم مکدر داشتی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کاش یارم از ستم دایم مکدر داشتی یا دلم تاب فراق آن ستمگر داشتی کاشکی هرگز از آن گل نامدی بوی وفا یا چو رفتی مرغ دل فریاد کمتر داشتی کاشکی زان پیش کان شمع از کنار من رود ضربت شمشیر مرگم از میان برداشتی آن که رفت و یاد خلق او مرا دیوانه ساخت کاشکی خوی پری رویان دیگر داشتی تن که بر بستر ز درد هجر او پهلو نهاد کاش از خشت لحد بالین و بستر داشتی محتشم کز درد دوری خاک بر سر می کند وه چه بودی گر اجل را راه بر سر داشتی محتشم کاشانی