محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۳۴: زهی کرشمهٔ تو را سرمهسای چشم سیاه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زهی کرشمهٔ تو را سرمه سای چشم سیاه دو عالمت نگرستن بهای چشم سیاه دو حاجب تو کمین گاه لشگر فتنه سپرده اند به آن گوشه های چشم سیاه هزار چشم چو نرگس نهاده اند بتان که بنگری و شوندت فدای چشم سیاه ز خواب بستن من آزمود قدرت خویش چو شد به غمزه و شوندت فدای چشم سیاه جلای چهره روز سفید گردد اگر برآفتاب گمارد بلای چشم سیاه ستاده چشم برایمانم آن که داده مدام ز خوان نامه سفیدان غذای چشم سیاه هزارخانه سیه ساز در کمین دارد برای محتشم آن مه ورای چشم سیاه دو چشم محتشم از اشک سرخ گشت سفید ز بهر چهرهٔ گلگون برای چشم سیاه محتشم کاشانی