محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۲۷: چون به رخ عرق فشان میکشی آستین فرو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون به رخ عرق فشان میکشی آستین فرو آب حیات میرود پیش تو در زمین فرو بی خبر آمدی فرو در دل بینوای من شاه به خانهٔ گدا نامده این چنین فرو در ره آن سهی قدم پای به گل شده فرو آه اگر بیاورد سر به من حزین فرو گشته سوار و خورده می من همه جا روان ز پی تا دگری نیاردش مست ز پشت زین فرو نرگس چشم ساحرت چون زند آتشم به دل ریزد از آب دیده ام صد گل آتشین فرو وجه سفید ره نیم سجدهٔ توست وای اگر خاک در سرای تو ریزدم از جبین فرو قابل خسروی بود هرکه بسان محتشم سر به غلامی آورد پیش تو بر زمین فرو محتشم کاشانی