محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۰۹: تائبم از می به دور نرگس غماز او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تائبم از می به دور نرگس غماز او تا نگویم در سر مستی به مردم راز او می شوم غمگین اگر سوی خود آوازم کند زان که می ترسم رقیبی بشنود آواز او با وجود آن که یک نازش به صد جان می خرم کرده استغنای عشقم بی نیاز از ناز او تیر او مرغیست دست آموز و مرغ روح ما چون دل طفلان به پرواز است از پرواز او هر کرا بینم که دم گرمست ازو ایمن نیم زان که می ترسم به تقریبی شود دمساز او ترک من شد مست و بر دوش رقیب انداخت دست وه که شد ملک دلم ویران ز دست انداز او هر کجا مطرب ز نظم محتشم خواند این غزل آفرین کردند بر طبع سخن پرداز او محتشم کاشانی