محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۰۲: جانا مران رخش جفا بر خاکساران بیش از این
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جانا مران رخش جفا بر خاکساران بیش از این زاری ببین خواری مکن با بردباران بیش از این کردم نگاهی آرزو و آن هم نکردی از جفا دارند چشم ای بی وفا یاران ز یاران بیش از این دل کرده ساز ای نوش لب در وعده قانونی عجب گرمی مکش آتش مزن در خامکاران بیش از این بر گرد رنگی گشت جان ز آب دم تیغت ولی زان ابرتر می داشت دل امیدباران بیش از این ای از ازل بر آتشست ساکن سپند جان ما تسکین مجو تمکین مخواه از بی قراران بیش از این تازان به جولانگه درا کز ناز بر اهل وفا توسن نتازند از جفا رعنا سواران بیش از این هردم به بزم ای محتشم ساقی کشانت می کشد باشند در قید ورع پرهزگاران بیش از این محتشم کاشانی