محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۴۳۴: بس که همیشه در غمت فکر محال میکنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بس که همیشه در غمت فکر محال می کنم هجر تو را ز بی خودی وصل خیال می کنم شب که ملول می شوم بر دل ریش تا سحر صورت یار می کشم دفع ملال می کنم او ز کمال دلبری زیب جمال می دهد من ز جمال آن پری کسب کمال می کنم زلف مساز پرشکن خال به رخ منه که من چون دگران نه عاشقی با خط و خال می کنم من که به مه نمی کنم نسبت نعل توسنت نسبت طاق ابرویت کی به هلال می کنم شیخ حدیث طوبی و سدره کشید در میان من ز میانه فکر آن تازه نهال می کنم مجلس یار محتشم هست شریف و من در آن جای خود از پی شرف صف نعال می کنم محتشم کاشانی