محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۴۰۰: زخم نگهت نهفته خوردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زخم نگهت نهفته خوردم پنهان نگهی دگر که مردم شد عقل و زمان مستی آمد خود را به تو این زمان سپردم تیر نگهم زدی چو پنهان راهی به نوازش تو بردم می گشت لبم خضاب اگر دوش دامن گه گریه می فشردم از زخم اجل کشنده تر بود از دست تو ضربتی که خوردم دل بی تو شبی که داغ می سوخت تا صبح ستاره می شمردم ای هم دم محتشم در این بزم صاف از تو که من حریف دردم محتشم کاشانی